ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ

 ՊԱՏՈՒՀԱՍ  ԸՆԴ   ՉԱՐԵԱՑ

  Հարգելի    ընթերցող   այս   բանաստեղծություններ   շարքը   նվիրվում է   չար   եւ     պիղծ     կանանց,   քանի   որ  ինչպես     հեքիաթներումայնպես    էլ   կյանքում     լինում   են    չար   եւ  վատ    մարդիկ,   այնպիսով    մեղք   կլիներ,    որ    միայն    հիշենք    դրական

հերոսներին   իրենց    դրական   կերպարներով,  ուստի   այս   առանձին բանաստեղծությունների  շարքը   նվիրվում    է  չար    եւ    վատ արարածներին:

Վ.   Հովհաննիսյան   13/05/2012

ՆՎԻՐՎՈՒՄ    Ն. ՍԱՖԱՐՅԱՆԻ

ՀԻՇԱՏԱԿԻՆ

Ինչպես  ասում   էր   պոետն   իմաստուն,

« Արդարությու՛ն,   թող   որ   թքեմ   ես   քո՛   ճակատին » :

Ի՞նչն   է   սխալ  այս  տողերում`  համաձայն  չե՞ս  դու,

Պոռնիկները  հենց  այս  դարում  իրենց  վարքով`

Նմանվում  են  հեզի՜կ-մեզի՜կ  նորահարսի,

Մինչդեռ  սուսիկ-փուսիկ  խեղճ  հարսիկին

Պիտակում  են  որպես  պոռնիկ,

Իսկ  այս  դարում  չարաբաստիկ

Դատավորն  ու  նենգ  կավատը`

Կնքում  են  սիրո  սեւ  դաշինքը,

Ու  դաշինքով  այդ  պատվազուրկ`

Ծուղակ  լարում  դավադրաբար,

Ու  խորտակում  անմեղ  մարդկանց  կյանքեր  բազում,

Եւ  դաշինքին  այդ  ահավոր`  սատանան  է  հովանավոր:

29/04/2009 թ.   Իսպանիա

ԱՆԱՐԴԱՐՈՒԹՅԱՆ   ԴԱՐ

Դարն    է  դարձել  չարիքի  գերին,

Արդարությունը`  խցում  բանտարկված,

Նենգ    դատավորի   ձեռքով   անիծված,

Ու    պոռնկաբար    եւ   ամոթապիղծ

Ձեռք-ձեռքի   տված    այդ   պարահանդեսում`

Պար   են   գալիս  նեռն   ու  սատանան

Գինաբուքի   այդ   հողմապտույտում:

Թե   մի    օր   ինքդ    հայտնվես   այնտեղ`

Այն    ժամ  կհասկանաս    իմ  մորմոքները`

Փակված    այս   բանտի   անիծված   խցում:

30/03/2009 թ.  Իսպանիա

ԿՈՐԵԼ   ԵՄ

Ժամանակի   մեջ    կորել   եմ,   ավա՜ղ,

Այնպես    եմ   կորել   թափառ   ճամփեքին,

Որ   կարծես   թվում    է   մի   մշուշ   երազ,

Հին   ու   երջանիկ   օրերը   կյանքի:

Երջանիկ   պահի   իմ   հուշերի   մեջ`

Փորձում   եմ   գտնել   չգործած   մեղքիս

Չափաբաժինը`   տառապանքով   լի,

Որի   պատճառով   ըմպում   եմ   այսօր

Ժանգոտ   գավաթից   դառը   ճակատագրի:

29/03/2012 թ.

ՆՎԻՐՎՈՒՄ    Է    ԽԱՐԴԱԽ

ԿԱՆԱՆՑ

Անմեղ   գառան   մորթի   հագած`

Հեշտասեր   ես   ու   դավաճան,

Թե   պետք   լինի   օձին   բնից   դու   կհանես,

Թե   պետք   լինի   թունագեղձդ

Կդատարկես   զոհիդ   գլխին:

Դու   լսել   ես   պատմությունից`

Քեզ    պեսներին   ժամանակին

Խորովվել    են   թեժ   կրակին,

Ցած   են   նետել   ժայռաքերծից,

Կռնատել   են   ժամանակին   քեզ    պեսներին:

29/10/2011 թ.  

ԴԱՎԵՐԻՑ     ՀԵՌՈՒ

Աբու-Լալայի    բախտին   բախտակից`

Բռնել   եմ    ճամփան    թափառ   ճամփեքի,

Անցնելով    ահա   աշխարհե-աշխարհ`

Օտար   ամայի   ճամփեքով   վայրի:

Պիղծ   ու   անառակ   նզովյալ   կնոջ

Մեղադրանքների   դավերից   հեռու`

Թողել   եմ    հանգստի   օրրանն   իմ   սիրո`

Թափառ   եմ   դարձել   աշխարհում   համայն:

Գիշերից   հետո   միշտ   լույս   է   բացվում`

Դու   լավ   իմացի...

Դառը   օրերը   գալիս   են,   գնում

Այս   փուչ   աշխարհում,

Խղճի   ու   կյանքի   օրենքի   առաջ`

Կտաս   պատասխան   պոռնիկ   անաստված:

Թող   որ   ծնունդը   քո   պիղծ    արգանդի

Նույն   տառապանքի   ճամփեքով   անցնի,

Ինչ   որ   անցնում   եմ   ու   անցնեմ   պիտի:

Թող   որ   սերունդը   քո   պոռնիկ   ցեղի

Սանդարամետի    հրերում   այրվի,

Որ   սատայանապաշտ   արշավն   այլեւս   չշարունակվի:

Նաիրա   Սաֆարյան`   ի՞նչ   մեղք   էր   գործել

Քո   հայրն   անմեղ,   որին   ատեցիր,   թշնամի   դարձար,

Ով   անգամ   ուրախացած   ծնունդով   մանկան,

Իր   ազգանունը   քեզ   նվիրաբերեց:

Ինչքան   ուրախ   եմ   ես   նրա   համար,

Որ   նա   չիմացավ   երբեք   էլ   այդպես,

Որ   դժոխքից   փախած   հրեշ   է   ծնել:

Կորյունական*   արյուն   պղծիք...

Մայրդ   ներարկեց   իր   մեղսագործի

Արհեստն   անգութ`   դու   շարունակեցիր

Ավելի   հմուտ...

Ու   կգա   օրը`  ժամը    հատուցման,

Հոգուդ   նժարին   կդնեն   մի   օր`

Գործածդ    մեղքի    ողջ   հատորյակը:

Այն   ժամ   լավ   կհիշես

Մեղսագործի   քո   ողջ   գործերը,

Սարքած   դավերիդ`   կտաս   պատասխան:

31/03/2012 թ.    

(* Մկրտիչ Կորյունին )

ԴՈՒ,՛    ՔՈ    ՁԵՌՔՈՎ    ԳՐԻ՛Ր

ԱՆՈՒՆԴ

Դժոխքից    փախած    վհուկ   մեղսագործ`

Սատանա՞ն    է,   արդյո՞ք,   քո   պորտը   կտրել,

Երբ   եկար   աշխարհն   ապականելու,

Թե՞   մի    դահիճ`   մեղքերով    բազում:

Դու՛,   իսկ    քո    ձեռքով    գրեցիր    անունդ

Պիղծ    ու    չարագործ    մարդկանց    ցուցակում,

Որ   անգամ   անվան    քո   ամեն    մի   տառը,

Զզվանքով    եմ    ես    արտաբերում:

Չարագործության    մեղքերդ    կարծես

Դանայան    անտակ    տակառի    նման`

Լցվում    են    լցվում    անծալք    ուղեղիդ

Անտակ    հատակում   ու    չեն    ավարտվում:

Քանի՞   պոռնիկ    է    աշխարհը    ծնել,

Որ   սերնդե-սերունդ   գալիս   եք,   գնում,

Ապականելով   ժամանակն   անգամ

Ձեր   պիղծ   գոյությամբ:

12/05/2012 թ.